ชีวประวัติ
พลเอก วัน เทียน ดุง
-------------
Van Tien Dung
..........พล.อ.วัน เทียน ดุง เกิดเมื่อปี พ.ศ.2468 ที่หมู่บ้าน ฮอยดัก จังหวัด ฮาดง ใกล้กับกรุงฮานอย ในครอบครัวชาวนา เป็นคนเชื้อชาติเวียดนามโดยกำเนิด ไม่ปรากฏว่ามีบุตร ภริยา เป็นคนที่มีบุคลิกลักษณะและอุปนิสัย ทะเยอทะยาน ชอบปรากฏตัวในที่สาธารณะ ชอบเขียนบทความหนังสือพิมพ์ เป็นบุคคลที่มีความสามารถเป็นผู้ที่มีความสนใจและมีแนวความคิดเกี่ยวกับการปฏิวัติตั้งแต่อายุยังน้อยได้เข้าร่วมกับพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามตั้งแต่ปี พ.ศ.2480 และเป็นสมาชิกของคณะกรรมการพรรคในปี 2481 เขาถูกฝรั่งเศสจับในฐานะเป็นพวกต่อต้านในปี พ.ศ.2482 และถูกส่งไป่อยู่ในค่ายกักกันใช้แรงงานเป็นระยะเวลา 2 ปี เขาได้หลบหนีรอดออกมาได้ในปี 2486 และได้เข้าช่วยเหลือการจัดตั้งองค์การพรรคในจังหวัดต่าง ๆ ของฮาดง และแมคนินห์ ในปี 2487 ได้รับการแต่งตั้งเป็นเลขาธิการของคณะกรรมการพรรคเวียดนามเหนือ และได้ถูกฝรั่งเศสจับกุมอีกครั้งในปี พ.ศ.2487 ได้รับโทษจองจำตลอดชีวิต แต่ก็หลบหนีออกมาได้อีกครั้งเขาได้ดำเนินการจัดตั้งกองกำลังติดอาวุธต่อต้านฝรั่งเศส และก็ได้เข้ารับตำแหน่ง ๆ ทั้งทางทหารและทางการเมือง ในการประชุมสมัชชาพรรคสมัยที่สอง ในปี พ.ศ.2494 ได้ถูกเลือกให้รับตำแหน่งสมาชิกผู้หนึ่งของคณะกรรมการกลางพรรคลาวกับเวียดนาม (พรรคคอมมิวนิสต์เวียดนาม) ปัจจุบันเป็นสมาชิกคณะกรรมการกลางการเมือง ประธานคณะกรรมการกลางฝ่ายทหาร รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม นอกจากตำแหน่งทางการเมืองในพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามอีกหลายตำแหน่ง
บทบาทในการปฏิบัติเพื่อการปลดปล่อยจากฝรั่งเศส เขาได้เข้าร่วมในพรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีน ตั้งแต่ปี พ.ศ.2480 และในปี พ.ศ.2481 ก็ได้รับตำแหน่งเป็นผู้นำสันนิบาตคนงานในฮานอย ตลอดเวลาที่เกิดสงครามโลกครั้งที่สอง วัน เทียน ดุง ยังคงอยู่ในฮานอย มิได้หลบหนีไปภาคใต้ของจีน เช่นผู้นำคนอื่น ๆ เขาจึงถูกจับกุมสองครั้งในข้อหาทำการต่อต้านรัฐบาล และได้หลบหนีออกมาได้ทั้งสองครั้ง ในปี พ.ศ.2487 เมื่อเขาหลบหนีจากเรือนจำก็ได้เข้าร่วมกับผู้นำคอมมิวนิสต์เวียดนามในจีน และสมัครเข้าร่วมในกองกำลังเวียดมินห์ ในปี พ.ศ.2489 เกิดสงครามกับฝรั่งเศส โว เหงียน เกี๊ยบ จึงแต่งตั้งให้เป็นผู้บัญชาการเขต 3 (ฮานอย – ลุ่มแม่น้ำแดง) ต่อมาเขาได้เลื่อนยศขึ้นเป็น พลจัตา และเลื่อนขึ้นเป็น พลตรี ในปี 2491 พร้อมกับมีหน้าที่รับผิดชอบสำนักงานคอมมิสซาร์ทางการเมืองในเขตภาคทหารที่ 3 ของเวียดมินห์ปี พ.ศ.2494 ดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการกองพล320 ซึ่งเป็นกองพลที่มีความเข้มแข็งที่สุดของกองกำลังเวียดมินห์ ขณะเดียวกันก็ได้รับเลือกเป็นสมาชิกคณะกรรมการพรรคลาวดง ปี พ.ศ.2496 ได้เลื่อนยศเป็น พลโท และดำรงตำแหน่ง เสนาธิการทหาร ปี พ.ศ.2497 รับผิดชอบด้านการส่งกำลังบำรุงในการรบกันกับฝรั่งเศสที่ เตียน เบียน ฟู และเดินทางไปประชุมที่ เจนีวา เกี่ยวกับปัญหาอินโดจีน เพื่อหาทางทำข้อตกลงหยุดยิง
บทบาทหลังสงครามกับฝรั่งเศส (หลังปี พ.ศ.2497-2508) หลังจากฝรั่งเศสถอนตัวออกจากเวียดนามแล้ว ได้เป็นหัวหน้าคณะผู้แทนเวียดนามเหนือในคณะกรรมมาธิการควบคุมการหยุดยิงระหว่างประเทศที่ไซ่งอน ปี พ.ศ.2500 เป็นผู้เสนอให้เวียดนามขยายการทำสงครามกองโจร ปี พ.ศ.2502 ได้รับคัดเลือกให้เดินทางไปเวียดนามอย่างลับ ๆ เพื่อจัดตั้งขบวนการต่อต้านรัฐบาลเวียดนามใต้ของ โง ดิน เดียม ปี พ.ศ.2503 ได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสำรองในคณะ โปลิตปุโร และสมาชิกสภาป้องกันประเทศ
ระหว่างสงครามเวียดนาม (ปี พ.ศ.2508 - เม.ย.2518) ในปี พ.ศ.2508 เป็นผู้รับผิดชอบการปฏิบัติการทางทหารในเวียดนามใต้ และในปี พ.ศ.2513 ได้รับการเลื่อนยศเป็น พลเอก และได้เป็นรองเลขานุการคณะกรรมการกลางทหารในปีต่อมา ปี พ.ศ.2515 ได้รับเลือกเป็นสมาชิกถาวรในคณะ โปลิตปุโร นับเป็นสมาชิกโปลิตตปุโร ที่มีอายุน้อยที่สุด ปี พ.ศ.2517 ได้เลื่อนยศเป็น พล.อ.พิเศษ ซึ่งเป็นยศเทียบเท่า พล.อ.โว เหงียน เกี๊ยบ ต้นปี พ.ศ.2518 รับผิดชอบแผนการรุกใหญ่ในเวียดนามใต้ จนสามารถยึดครองเวียดนามใต้ได้ใน เม.ย.2518
บทบาทในการปฏิบัติเพื่อการปลดปล่อยจากฝรั่งเศส เขาได้เข้าร่วมในพรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีน ตั้งแต่ปี พ.ศ.2480 และในปี พ.ศ.2481 ก็ได้รับตำแหน่งเป็นผู้นำสันนิบาตคนงานในฮานอย ตลอดเวลาที่เกิดสงครามโลกครั้งที่สอง วัน เทียน ดุง ยังคงอยู่ในฮานอย มิได้หลบหนีไปภาคใต้ของจีน เช่นผู้นำคนอื่น ๆ เขาจึงถูกจับกุมสองครั้งในข้อหาทำการต่อต้านรัฐบาล และได้หลบหนีออกมาได้ทั้งสองครั้ง ในปี พ.ศ.2487 เมื่อเขาหลบหนีจากเรือนจำก็ได้เข้าร่วมกับผู้นำคอมมิวนิสต์เวียดนามในจีน และสมัครเข้าร่วมในกองกำลังเวียดมินห์ ในปี พ.ศ.2489 เกิดสงครามกับฝรั่งเศส โว เหงียน เกี๊ยบ จึงแต่งตั้งให้เป็นผู้บัญชาการเขต 3 (ฮานอย – ลุ่มแม่น้ำแดง) ต่อมาเขาได้เลื่อนยศขึ้นเป็น พลจัตา และเลื่อนขึ้นเป็น พลตรี ในปี 2491 พร้อมกับมีหน้าที่รับผิดชอบสำนักงานคอมมิสซาร์ทางการเมืองในเขตภาคทหารที่ 3 ของเวียดมินห์ปี พ.ศ.2494 ดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการกองพล320 ซึ่งเป็นกองพลที่มีความเข้มแข็งที่สุดของกองกำลังเวียดมินห์ ขณะเดียวกันก็ได้รับเลือกเป็นสมาชิกคณะกรรมการพรรคลาวดง ปี พ.ศ.2496 ได้เลื่อนยศเป็น พลโท และดำรงตำแหน่ง เสนาธิการทหาร ปี พ.ศ.2497 รับผิดชอบด้านการส่งกำลังบำรุงในการรบกันกับฝรั่งเศสที่ เตียน เบียน ฟู และเดินทางไปประชุมที่ เจนีวา เกี่ยวกับปัญหาอินโดจีน เพื่อหาทางทำข้อตกลงหยุดยิง
บทบาทหลังสงครามกับฝรั่งเศส (หลังปี พ.ศ.2497-2508) หลังจากฝรั่งเศสถอนตัวออกจากเวียดนามแล้ว ได้เป็นหัวหน้าคณะผู้แทนเวียดนามเหนือในคณะกรรมมาธิการควบคุมการหยุดยิงระหว่างประเทศที่ไซ่งอน ปี พ.ศ.2500 เป็นผู้เสนอให้เวียดนามขยายการทำสงครามกองโจร ปี พ.ศ.2502 ได้รับคัดเลือกให้เดินทางไปเวียดนามอย่างลับ ๆ เพื่อจัดตั้งขบวนการต่อต้านรัฐบาลเวียดนามใต้ของ โง ดิน เดียม ปี พ.ศ.2503 ได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสำรองในคณะ โปลิตปุโร และสมาชิกสภาป้องกันประเทศ
ระหว่างสงครามเวียดนาม (ปี พ.ศ.2508 - เม.ย.2518) ในปี พ.ศ.2508 เป็นผู้รับผิดชอบการปฏิบัติการทางทหารในเวียดนามใต้ และในปี พ.ศ.2513 ได้รับการเลื่อนยศเป็น พลเอก และได้เป็นรองเลขานุการคณะกรรมการกลางทหารในปีต่อมา ปี พ.ศ.2515 ได้รับเลือกเป็นสมาชิกถาวรในคณะ โปลิตปุโร นับเป็นสมาชิกโปลิตตปุโร ที่มีอายุน้อยที่สุด ปี พ.ศ.2517 ได้เลื่อนยศเป็น พล.อ.พิเศษ ซึ่งเป็นยศเทียบเท่า พล.อ.โว เหงียน เกี๊ยบ ต้นปี พ.ศ.2518 รับผิดชอบแผนการรุกใหญ่ในเวียดนามใต้ จนสามารถยึดครองเวียดนามใต้ได้ใน เม.ย.2518
***********************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น